Mexico, 2 t/m 7 oktober 2003
Donderdag, 2 oktober 2003
Net als vorig jaar, toen we naar de Bahamas gingen, won Rick's divisie een reis naar de zon, "Fun in the Sun", zoals de prijs heet. Dit houdt in, dat het bedrijf de werknemer en een compagnon trakteert op een 3 daagse reis naar een warme bestemming.
Dit jaar werd een alles inclusief hotel vlakbij Playa del Carmen op het Yucatan schiereiland in Mexico gekozen. Aangezien wij niemand hebben om op de kinderen te passen en we dit toch wel een heel leerzame reis voor hen vonden, haalden we ze uit school en namen ze mee.
Op donderdag 2 oktober was het zover, om 10 uur 's ochtends vlogen we met American Airlines via Miami naar Cancun, waar we rond 2 uur plaatselijke tijd (een uur vroeger dan onze tijd) aankwamen. De vluchten waren prima, American geeft duidelijk meer beenruimte tussen stoelen dan andere maatschappijen.
Aangekomen op Aeropuerto Cancun stonden rijen taxi chauffeurs naar ons te gillen, of we er een nodig hadden. Ontzettend agressief! Maar wij zouden met de Fun in the Sun groep gaan.
Eerst nog even naar de wc, waar we dachten, dat ze niet doorgetrokken waren. Bleek dus de kleur van het water te zijn, waardoor ik de kinderen op het hart drukte het vooral niet te drinken!
Allerlei bordjes met "Fun in the Sun" leidden ons naar een grote tourbus, heerlijk air conditioned, want we waren nog gekleed in te warme Washington kleren.
Na ongeveer 45 minuten kwamen we bij ons resort, het Aventura Palace, aan. Dit resort is gewoonlijk enkel voor volwassenen, maar voor onze groep waren kinderen in de helft van het resort toegestaan. Dit zat (natuurlijk!) niet lekker bij sommige klanten, die luidkeels klaagden. We vroegen ons echt af, hoe het hotel dat zou oplossen. Maar ja, was niet onze zorg.
We liepen de lange weg naar onze kamers. Rick, Saskia en ik hadden een kamer met een king size bed en een extra bed en Kai en Katja deelden een kamer met 2 eenpersoonsbedden. Het uitzicht vanuit beide kamers was gedeeltelijk de zee en die van ons keek ook uit op het zwembad. De kamers waren ontzettend mooi, modern ingericht en met een grote whirlpool voor het raam. Ook was er een minibar (het was alles-inclusief) en een fles rode wijn. Op het balkon hing een heerlijke hangmat, waar we allemaal om vochten.
Natuurlijk verkleedden we ons meteen in onze zwempakken en gingen naar het zwembad. Dat was enorm en er waren gedeeltes om verschillende balspellen te spelen, zowel als een bar waar je naar toe kon zwemmen.
Om half acht begon de welkomst receptie voor Fun in the Sun, die rond het zwembad was opgezet. Er waren ongeveer 500 families aanwezig, uit Californie, New Jersey, North Carolina en Washington DC.
Het geheel was erg leuk opgezet, met allerlei Mexicaanse dingen, zoals Margarita's in een glas dat lichtgaf, een Mexicaanse vlaggetje dat ook oplichtte, met magneetjes op de achterkant en een ketting met pepers, die ook al lichtgaf. Prachtig voor de kinderen, natuurlijk, er werd meteen een verzameljacht opgezet.
Het eten was ook erg lekker, met kleine hapjes vooraf, fajitas en een Mexicaans buffet als hoofdgerecht en Churros als dessert. Die Churros kar was heel populair en terecht, want die waren werkelijk ongekend lekker. Heel warm, knapperig aan de buitenkant en zacht van binnen. Heerlijk!
We waren moe van de reis en gingen al vroeg naar bed. Heerlijk met een draaiende fan boven ons hoofd.
Vrijdag, 3 oktober 2003
Na een lekker ontbijt bij het Ventura restaurant in het hotel, waar we vooral de verse papaya en het kiwi sap heerlijk vonden en het verder iedere ochtend bestelden, verzamelden we ons om naar Xel-Ha te gaan.
Xel-Ha is een ecologisch park. Er was ons van te voren medegedeeld, dat we biodegradable sunscreen op moesten doen, die ons werd verstrekt door het Fun in the Sun team. Ik weet niet wat daar het Nederlandse woord voor is, maar het komt er op neer, dat het biologisch verantwoord is, dus zonder chemische ingredienten.
Bij de ingang werd ons weer een armbandje gegeven, om te laten zien, dat we betaald hadden. Die armbandjes (we droegen er ook al een van het hotel) zijn tegenwoordig overal aanwezig. Is ook wel handig, je kunt aan de kleur zien, wat voor programma mensen gekocht hebben.
In het park was van alles te doen: zwemmen met dolfijnen (wat Katja dolgraag wilde, maar het kostte $90 per persoon, te veel vonden we, vooral omdat we vorig jaar al zoiets hebben gedaan), de Yucatan jungle met allerlei exotische vogels en nog meer dingen aan land, die wij niet eens gezien hebben.
Wij hadden onze eigen snorkel spullen mee en gingen om te beginnen snorkelen in de baai. Het was heel interessant, want op die plaats vermengen het zoete water van de ondergrondse rivier en het zoute zeewater zich, waardoor je een troebel achtig water krijgt. Moeilijk te beschrijven, maar een grappig fenomeen. Vooral omdat wij de Imax "Amazing Caves" hadden gezien, die ook gedeeltelijk daarover ging en die daar vlakbij was opgenomen.
Ook snorkelden we in een grot, tenminste Kai, Katja en ik. Saskia vond het snorkelen te eng en het was ook echt heel wat zwemmen. Dus nam Rick haar mee om op een grote band de rivier af te drijven. Heerlijk!
Het was er werkelijk prachtig! Toen we genoeg hadden van het snorkelen maakten we een lange wandeling door de jungle en kwamen we ook langs "cenotes", wat ingestorte grotten gevuld met water zijn, die overal in de Yucatan voorkomen, omdat de meeste rivieren ondergronds stromen daar.
Na 5 uur in dit paradijs te hebben doorgebracht, wat we allemaal veel te kort vonden, reed de bus ons weer terug naar het resort.
Daar hadden we een lekker Mexicaans diner bij La Hacienda, het andere restaurant van het resort, waar kinderen mochten zijn. De service in al de restaurants waar we waren was overigens fantastisch. Men kon het ons niet genoeg naar de zin maken en dat voor een alles inclusief hotel, waar dus officieel (wij gaven ze wel) geen fooien hoeven te worden gegeven. Ook hield men duidelijk ontzettend veel van kinderen.
Zaterdag, 4 oktober, 2003
Zoals gewoonlijk stond ik een uur vroeger dan de anderen op en ditmaal liep ik het hele resort door om foto's te maken. Dus begaf ik me ook in het gedeelte, waar we met de kinderen niet mochten komen.
Daar zag het er inderdaad bijna identiek uit als aan de andere kant, maar er waren een aantal interessante dingen daar, zoals een yoga hut en een zwembad, waar je tegen de stroming in kon zwemmen.
Van een mooi strand was bij dit resort geen sprake, de zee beukte naar hartelust tegen de lava blokken. Maar er was een kunstmatige lagoon, waar je kon kayakken en zwemmen. Het strand was echter erg onecht en als ik dat resort zelf had geboekt en dat niet van te voren had geweten, was ik denk ik wel teleurgesteld geweest.
Na in hetzelfde restaurant ontbijt te hebben gegeten (het had het beste buffet), gingen we op weg naar Xpu-Ha Palace. Dit is een zuster resort van het Aventura Palace en we zouden hier vanaf zondag gaan logeren, omdat dan de officiele reis voor Fun in the Sun over was en wij nog een paar dagen extra hadden besloten te blijven.
We kregen dus alvast een voorproefje van dit prachtige resort. Ook dit is een ecologisch park, waar de felgekleurde huisjes, waar de kamers in gelegen waren, prachtig in de omgeving pasten. Alles was ontzettend ver wandelen van elkaar af, dat wel. Je kon wel 15-20 minuten wachten op een golf karretje, maar daar hadden we het geduld niet voor.
Als je dit resort binnenkomt, loop je een dierentuin in. De dieren komen vrijwel allemaal in Mexico in het wild voor. Zo zijn er slingeraapjes en een kleine panther soort, kaaimannen en toekans. Wel in kooien, maar open genoeg, dat de kinderen zich er dichtbij voelden. Prachtig vonden ze het!
Er is een mooi strand daar, met aardig wat golven, ongewoon voor een Caribisch strand. Je kon gratis drijfmatrassen en kleine surfplankjes om op de branding te "surfen". Een van de restaurants was recht aan het strand en had heerlijk eten. Daar aten we dus onze lunch. Dit hotel is ook alles inclusief, we vonden het eten er beter, dan in Aventura Palace, overigens.
Als je door het resort liep, liep je door prachtig jungle landschap. We zagen een wasbeertje het visvoedsel stelen en konden er vrij dichtbij komen, zonder dat hij wegrende.
Na een lekkere stranddag vertrokken we weer richting Aventura Palace voor onze laatste avond daar.
Het Fun in the Sun afscheidsfeest was een groots 3 gangen diner in het congrescentrum van het hotel. Er waren Maya dansers en krijgers en je kon een foto laten maken met een van hen. Het was erg gezellig, ook omdat ik zo langzamerhand een heel stel van Rick's collega's en hun vrouwen ken.
Zondag, 5 oktober
Na het ontbijt sjouwden we onze eigen koffers de ellenlange weg van onze kamers naar de lobby. Dit omdat we niet tot 12 uur wilden wachten, de tijd dat de bus van het hotel ons naar Xpu-Ha Palace zou brengen. We besloten na het ontbijt een taxi te nemen, zodat we daar vroeger konden inchecken.
Honderden mensen gingen die dag naar huis, dus niemand was er om ons met de baggage te helpen. Gelukkig hebben we nu 5 mensen in ons gezin, die tenminste iets kunnen dragen, dus met behulp van de kinderen en de wieltjes onder onze koffers, lukte het alles in een keer naar de receptie te brengen. Met zijn vijven hebben toch altijd heel wat mee, vooral als het snorkel spul ook mee is.
Het uitchecken ging snel en we propten met zijn allen in een taxi-tje. Niet zo erg voor de 10 minuten naar Xpu-Ha, maar minder terug naar het vliegveld.
Dus vroegen we meteen bij het inchecken, of we een grote taxi konden bestellen voor dinsdag naar het vliegveld. Dat kon gelukkig!
Wat we gehoopt hadden, door vroeger dan de rest van de groep naar het hotel te gaan, gebeurde: we konden meteen in onze kamers en de kamers waren op de begane grond, recht aan zee. Werkelijk prachtig! Ik heb een paar heel mooie zonsondergang en zonsopgang foto's kunnen nemen.
De kamers bij Xpu-Ha waren net zo mooi als bij de Aventura. Ook met gigantische whirlpool en hangmat op het balkon.
We hadden bij het begin 5 (heel, heel oude) fietsen meegenomen, want anders was het heel tijdrovend om bijvoorbeeld naar het strand te lopen. Alles was ver weg. En we zijn best wat gewend.
De middag brachten we door met snorkelen in de lagoon daar. Helaas was dat niet zo speciaal, want het troebele water door het zoet en zout water mengen kwam ook hier voor en er waren niet veel verschillende soorten vissen te zien. Maar ach, het blijft toch een leuke bezigheid.
Ook probeerden we de zwembaden uit daar, die mooi aangelegd waren.
's Avonds aten we Mexicaans bij een van de restaurants met de beste bediening, die we ons konden wensen. Een van de obers maakte zelfs uit plastic stokjes beestjes voor de kinderen (hij smolt ze in een kookvlam). Een heel erg gezellige maaltijd!
Maandag, 6 oktober
Op met de zon deze dag, want we moesten al om 8:20 uur klaarstaan voor de tour naar Chichen Itza. We aten een snel ontbijt in het restaurant bij het strand, het enige wat ontbijt serveerde. Tegen de tijd dat we in de lobby waren, hadden we het er al afgelopen!
Precies op de afgesproken tijd kwam het tourbusje voorrijden. Ik had eigenlijk gehoopt op een van de grote bussen, maar het bleek een 15 persoons busje te zijn. Met daarin al 2 stellen en we haalden later nog een stel op.
We hielden een beetje ons hart vast voor het gedrag van de kinderen, want de rit zou 2,5 uur duren en in zo'n klein busje...
Maar dat ging heel goed, op de terugweg werden ze het laatste half uur onrustig, maar verder gedroegen ze zich werkelijk voorbeeldig. Ik was trots op ze!
We reden langs binnenwegen naar de Maya ruines bij Chichen Itza, omdat de gidsen ons het ware Mexico wilden laten zien. We kwamen langs Maya dorpjes en zagen de traditionele huizen, die geen ramen hebben en de vele hangmatten binnen, waar ze kennelijk in slapen.
Vlak voor Chichen Itza stopten we bij een winkel met allerlei Maya kunst. We kochten er een Malachiet bord met een Maya god erop. Ik was ontzettend trots op mezelf, want de verkoper sprak geen woord Engels en ik verstond zijn Spaans en speelde het klaar me tegen hem duidelijk te maken in het Spaans! Ik besloot ter plekke nu echt door te zetten met Spaans leren.
Rond 11:30 kwamen we in Chichen Itza aan. De gids vertelde ons gedurende een anderhalf uur durende rondleiding allerlei interessante dingen over de verschillende gebouwen. Hij was zelf Maya en in die buurt opgegroeid en hij wist boeiend te spreken. De kinderen bleven ook de hele tijd geinteresseerd, Saskia vond het zelfs het leukst van de hele reis!
Als eerste nam hij ons mee naar een veld, waar een nogal gruwelijk spel werd gespeeld, waarbij de captain van het overwinnende team onthoofd werd. Saskia vooral was erg onder de indruk van de menselijke offerpraktijken van de latere periode van de Maya's. Op de muur kon je nog een gravure zien van de onthoofding. En vlakbij stond een Nederlandse gids alles aan een groep Nederlandse toeristen uit te leggen, dat vonden de kinderen prachtig om te horen.
Een eindje verderop kregen we het verhaal te horen over de vrouwen en kinderen, die in de groene "cenote" (een met water gevuld gat in de grond) werden gegooid als offers. Nogmaals zeer indrukwekkend voor Saskia.
De grote pyramide in het midden is het meest opvallend op het veld. Daarom heen liggen verscheidene gebouwen. De bekendste dagen om deze te bezichtigen zijn 21 maart en 22 september, want dan valt de zon zo op de zijkant van de trappen, dat het lijkt of er een slang naar beneden kruipt. Er schijnen dan duizenden toeschouwers te komen.
Ook is er een unieke akoestiek. Zo uniek, dat Pavarotti daar een keer heeft gezongen!
Van daaruit loop je een stukje door het bos en kom je bij nog meer ruines, onder andere een observatorium. Daar schijnt de zon op 21 juni en op 21 december recht doorheen.
Na de rondleiding besloten Rick, Kai en ik de pyramide te beklimmen. Omhoog was niet zo moeilijk, hoewel we flink buiten adem waren (ik was praktisch naar boven gerend). Er was een prachtig uitzicht en je kon helemaal rondom lopen. Daar zag ik ook een heel oud Italiaans vrouwtje. Onvoorstelbaar, dat die dat ding beklommen had!
Naar beneden gaan vond ik eng. Ik heb toch al hoogtevrees en het was ontzettend steil met heel kleine treden. Gelukkig hing er een touw om je aan vast te houden en zo ging ik achteruit naar beneden. Het leek eindeloos te duren. Gelukkig heb ik niet gezien hoe Rick ging, want Katja zei, dat hij naar beneden rende.
Na 3 uur bij de ruines te hebben doorgebracht, begonnen we aan de terugweg. Het was inmiddels 14:30 en we stopten voor lunch bij een groot restaurant. Dit was duidelijk ingericht voor grote busgroepen met een enorm buffet en een Maya dans. De dans was wel leuk, maar verder was het wel erg toeristisch.
De rest van de terugweg regende het keihard, dus we hadden enorm geluk met het weer in Chichen Itza!
Weer terug bij het hotel doken Rick en de kinderen nog even het zwembad in, terwijl ik alvast begon met inpakken.
We aten dit keer in het derde van de drie restaurants in Xpu-Ha Palace. Dit was een Oosters restaurant en het was waarempel nog lekker eten ook. Sushi als voorafje en een Thai gerecht als hoofdgerecht.
Dinsdag, 7 oktober 2003
We zouden om 9:30 worden opgehaald om naar het vliegveld van Cancun te gaan. Ik had besloten, dat ik nog een keer in de zee wilde zwemmen en de rest van de familie bleek daar ook voor te vinden.
Dus stonden we weer heel vroeg op en aten snel ontbijt. Rick had darmproblemen, dus die ging niet mee zwemmen, maar de kinderen en ik wel. Helaas kwam er een enorm donkere lucht aanzetten en voor we het wisten zaten we in een stortbui.
En in dit hotel is er nergens plaats om te schuilen. Rick noemde dat als een reden er niet weer heen te willen, want inderdaad wordt alles kledder.
Gelukkig klaarde het net op tijd op om onze baggage droog naar de lobby te krijgen, want ook dat moet natuurlijk allemaal door de openlucht.
De taxi kwam goed op tijd en na nog wat winkelen op het vliegveld stapten we op tijd in het vliegtuig terug naar Miami. De vlucht verliep goed en we waren om 19:30 weer in Washington.
Voordat we weggingen had ik niet zoveel zin om te gaan, en misschien bleek dit daardoor een heerlijke reis. We hebben er allemaal met volle teugen van genoten en de Mexicanen voor altijd in ons hart gesloten!
# posted by Petra @ 2:57 PM